Storczyk błotny (Orchis laxiflora)

Storczyk błotny (Orchis laxiflora)

Pęd 20-60(90) cm wys., prosty, dość delikatny, obły lub nieco kanciasty, zielony, górą czerwono nabiegły.

Liście 3-5, 10-20(40) cm dł., do 1 cm szer., nie tworzą rozety u nasady pędu, lecz rozmieszczone są niemal na całej jego długości, równowąskie, ostre, wzdłuż nerwu złożone i szablasto wygięte, zielone.

Kwiatostan 7-10 cm dł., kilku-, kilkunastokwiatowy, luźny.

Kwiaty średniej wielkości, boczne zewnętrzne płatki silnie odgięte do tyłu.

Przysadka 10-15 mm dł., lancetowata, ostra, tutkowato obejmuje zalążnię, czerwono zabarwiona.

Zalążnia 8—15 mm dł., wąska, lekko łukowata, skręcona, z czerwonym nalotem.

Warżka 9—12 mm dł., 8-14 mm szer., 3-łatkowa, wysklepiona w centrum, o odgiętych do tyłu łatkach bocznych, od różowej do purpurowofio-letowej, z białą lub różową gardzielą i drobnymi plamkami prowadzącymi do wejścia do ostrogi; łatka środkowa jajowata, tępa do lekko wciętej u szczytu, łatki boczne jajowate do rombowatych, o zaokrąglonych szczytach.

Kwiat storczyka błotnego (Orchis laxiflora ssp. paluslris) a – górny zewnętrzny listek okwiatu, b – boczny wewnętrzny, c – boczny zewnętrzny, d – warżka, e – przysadka, zalężnia i ostroga.

Ostroga 9-14 mm dł., cylindryczna, tępa, prosta lub lekko ku górze skierowana, od różowej do purpu-rowofioletowej.

Górny zewnętrzny płatek 8-14 mm dł., 4—6 mm szer., jajowaty do szerokolancetowatego, tępy, różowy do ciemnofioletowego.

Boczne zewnętrzne płatki 9-14 mm dł., podobnej szerokości jak poprzedni, odwrotniejajowate do jajowatych, asymetryczne, ostre, podobnej barwy.

Boczne wewnętrzne płatki nieco mniejsze, jajowate, asymetryczne,, tępe, podobnej barwy.

Prętosłup 2-4 mm dł., bladoróżowy do ciemnopurpurowego.

Owoc około 15 mm dł., beczułko-waty.

W obrębie storczyka błotnego wyróżnia się trzy podgatunki, nadając im czasami rangę odrębnych gatunków:
ssp. paluslris (Jacq.) Asch. et Graeb.
Roślina do 60 cm wys. Liście do 20 cm dł. Warżka 9-10 mm dł., 8-10 mm szer., 3-łatkowa, ostroga 9-10 mm dł., prosta,

ssp. hixifloru
Roślina do 60 cm wys. Liście do 20 cm dł. Warżka 9-12 mm dł., 14—18 mm szer., 3-latkowa, ostroga 12-14 mm dł., skierowana ku górze.

ssp. elegans (Heuffel) Soo
Roślina ponad 60 cm wys. Liście 20-40 cm dł. Warżka nie łatkowana.

Pierwszy z nich rośnie w południowej i środkowej Europie, drugi w basenie Morza Śródziemnego oraz południowo-zachodniej Europie. Trzeci z podgatunków (ssp. elegans) ma podobny zasięg. W Polsce znany jest tylko podgatunek palustris. Jego stanowiska były notowane w różnych częściach kraju, głównie na południu i zachodzie. Nigdzie nie jest gatunkiem częstym.

Rośnie na wilgotnych, a nawet podtopionych łąkach i torfowiskach, na glebach umiarkowanie żyznych, lecz zasobnych w węglan wapnia, o odczynie obojętnym lub zasadowym.

Kwitnie od końca kwietnia (na południu) do końca lipca.